احكام اوقات نماز
 در حال توانائى بر تحصيل علم موقعى انسان مى‌‌تواند مشغول نماز شود كه يقين كند وقت داخل شده است؛ و يا اينكه بنابر اظهر شخص عادلى كه آشنا با اوقاشت نماز است اذان بگويد؛ و يا دو مرد عادل به داخل شدن وقت خبر دهند.
 نابينا يا كسى كه در زندان است همين قدر كه گمان به داخل شدن وقت پيدا كرد، داخل نماز مى‌‌شود؛ ولى احتياط در اين است كه نماز را تأخير بيندازد تا يقين و يا اطمينان و يا گمان قويتر به داخل شدن وقت پيدا كند‌‌. و اشخاص ديگر ـ‌‌غير از نابينا و زندانى‌‌ـ كه به واسطه ابر و غبار و مانند اينها توانائى بر تحصيل يقين يا علامات معتبر را ندارند‌‌، در صورتى كه احتمال مى‌‌دهند دسترسى به چيزى پيدا كنند كه به واسطه آن علم و يا ظن به وقت پيدا مى كنند، احتياط در تأخير نماز است‌‌. ولى اگر به خاطر تأخير‌‌، خود به خود علم و يا ظن به وقت پيدا مى‌‌شود احتمال دارد همين قدر كه گمان به وقت پيدا كردند بتوانند نماز بخوانند ولى اگر عُسر و حرج نباشد احتياط در تأخير
نماز است‌‌.627} اگر با ملاك‌‌هايى كه گفته شد داخل شدن وقت را احراز كند و مشغول نماز شود و در بين نماز بفهمد كه هنوز وقت داخل نشده، نماز او باطل است، مگر اينكه بتواند عدول كند به نماز نافله و يا نمازى كه از او قضا شده باشد‌‌؛ و همچنين است اگر بعد از نماز بفهمد كه تمام نماز را پيش از وقت خوانده‌‌؛ ولى اگر در بين نماز بفهمد وقت داخل شده‌‌، يا بعد از نماز بفهمد كه در بين نماز وقت داخل شده‌‌، نماز او صحيح است‌‌.
 اگر انسان نداند و يا فراموش كند كه بايد با يقين به داخل شدن وقت مشغول نماز شود، چنانچه بعد از نماز بفهمد كه تمام نماز را در وقت خوانده، نماز او صحيح است در صورتى كه موقع نماز قصد قربت داشته باشد.
 اگر وقت نماز به قدرى تنگ است كه به سبب بجا آوردن بعضى از كارهاى مستحب نماز، مقدارى از آن بعد از وقت خوانده مى‌‌شود، بايد آن مستحب را بجا نياورد. مثلا اگر به سبب خواندن قنوت مقدارى از نماز بعد از وقت خوانده مى‌‌شود، بايد قنوت نخواند.كسى كه فقط به اندازه خواندن يك ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز را به نيت ادا بخواند.
 كسى كه مسافر نيست، اگر تا مغرب به اندازه خواندن پنج ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز ظهر و عصر هردو را بخواند و اگر كمتر وقت دارد بايد فقط نماز عصر را بخواند و بعداً نماز ظهر را قضا كند‌‌؛ و اگر تا نصف شب به اندازه خواندن پنج ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز مغرب و عشا را بخواند و اگر كمتر وقت دارد‌‌، بايد فقط عشا را بخواند و بعداً بايد نماز مغرب را به قصد ما‌‌فى‌‌الذمه بخواند‌‌. كسى كه مسافر است اگر تا مغرب به اندازه خواندن سه ركعت نماز وقت دارد، بايد نماز ظهر و عصر را بخواند و اگر كمتر وقت دارد، بايد فقط عصر را بخواند و بعداً نماز ظهر را قضا كند. و اگر تا نصف شب به اندازه خواندن چهار ركعت نماز وقت دارد بايد نماز مغرب و عشا را بخواند و اگر كمتر وقت دارد بايد فقط عشا را بخواند و بلافاصله مغرب را احتياطاً به قصد ما‌‌فى‌‌الذمه بجا آورد‌‌.
 مستحب است انسان نماز را در اول وقت آن بخواند و راجع به آن خيلى سفارش شده است و هرچه به اول وقت نزديكتر باشد بهتر است‌‌، مگر مواردى كه شارع مقدس استثنا كرده است‌‌، كه خواهد آمد‌‌.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: